Grijs

Hier een bladzij uit mijn schetsboek. Heerlijk om je potlood gedachteloos over het papier te laten gaan. Uit het één vloeit het ander voort. Ik doe dit veel te weinig.

Agenda!

Ik hou van agenda's! Als ze naar mijn wens in elkaar zitten, kan ik er ontzettend blij van worden.  Twee jaar geleden ontdekte ik de agenda van plint. Bij plint gaat het om poëzie en beeldende kunst. 'Door af en toe tijd te nemen voor een gedicht, wordt je leven mooier', staat er op de website.

De plint agenda is zo geniaal, omdat de helft van de agenda de kalender van het jaar bevat en de andere helft uit lege blaadjes bestaat.

..om te vullen met eigen lijstjes...

..om allerlei krabbels te tekenen...

..om nuttige dingen op te schrijven, die je anders in de kantlijnen moet opschrijven, waardoor je agenda zo slordig wordt...

.. om grappige opmerkingen direct te kunnen noteren..

en zelf zou je er misschien wel weer een andere invulling voor hebben.

De agenda van Plint van 2012

 Ik heb hem in elk geval weer binnen voor komend jaar!! Yeah! Mijn lege bladzijdes worden gebruikt voor lijstjes en dan blijven er gelukkig nog een heleboel over voor alles wat ik in dit jaar extra kwijtmoet.
Om het wat overzichtelijk te houden heb ik voor de lijstjes tabs gemaakt.

Aan het begin van het jaar al acht extra labels... Hoeveel zullen er volgen? 

Ik ben er helemaal gelukkig mee! (nee, ik word niet gesponsord voor dit blog ;-) )

Nice

Just a nice image. I love giraffes!

Elf (2)

Nog een paar elfen die ik vond... dit maal zij-aanzichten.
Zoals een geoefende tekenaar ziet, kloppen de verhoudingen niet helemaal. En juist daarom is het zo fijn om fantasiefiguren te tekenen. (zie vorige blog)

Elf

Ik hou van simpel en makkelijk. Als tekeningen aan een heleboel eisen moeten voldoen, beleef ik er vaak geen plezier meer aan. Zo komt het dat ik een poos elfjes getekend heb. Elfjes hebben een aantal kenmerken, zoals spitse oren en neuzen en vaan omhoogstaande ogen. Toch is het niet erg als je er iets anders van maakt, want het zijn fantasiefiguren. Ontsproten uit je eigen fantasie.

Kerst mozaiek

Heel makkelijk te maken met een leuk resultaat, zijn deze kerst-mozaieken. Met een zwarte stift teken je een mozaiek dat je wilt hebben. Met viltstift kleur je het in. Als het inkleuren klaar is, ga je met een watje met olijf- of zonnebloemolie over de tekening heen. Hierdoor wordt het mat doorzichtig. Een touwtje eraan en klaar is kees. 

Nog makkelijker? Zoek op internet een kerst-kleurplaat en kleur deze in. Ook een leuk knutselwerkje voor kinderen.

Persoonlijk etiket

Voor de bruiloft van mijn schoonzus en zwager, werd ons gevraagd een fles wijn mee te nemen met eigengemaakt etiket. Een opdracht naar mijn zin! Natuurlijk kan je heel makkelijk in verschillende programma'tjes op de pc een etiket maken. Je kunt hele wijnflessen bestellen met zelfgemaakt etiket en al. Maar ik wilde toch iets handgemaakts geven. 

In eerste instantie ben ik op zoek gegaan naar etiketten. Hoe zien wijnetiketten er eigenlijk uit? Ik ben er achter gekomen dat er behoorlijk wat variatie is in die dingen. Dus ben ik maar gewoon aan de slag gegaan. 

Een grapje: onze namen zijn er in verwerkt (Maria en Maurits).

De vraag was of we een wens wilden toevoegen op het etiket.  

Met het eerste etiket ging het mis, omdat ik eerst de woorden en plaatjes had gemaakt en toen nog de achtergrond moest maken. Opnieuw dus maar. En dit is het resultaat.

Kleinigheidje

Mijn schoonzus is een week geleden getrouwd. Met haar vrijgezellenfeestje nam iedereen een kleinigheidje voor haar mee, om haar te verrassen.

Thee, koffie, kaarsje en wat lekkere maskertjes hebben haar hopelijk door de laatste twee weken heen geholpen. Het is makkelijk te maken en ingepakt met doorzichtig folie ziet het er gezellig uit.

Rest natuurlijk nog een persoonlijke boodschap, deze keer in een miniflesje toegevoegd.

Kerst!

Al een poosje was ik in mijn hoofd bezig met het versieren van onze woonkamer. Voor kerst dan. Ik vind het altijd erg leuk om een beetje een sfeer te creëren, maar tegelijk weet ik niet altijd hóe dat te doen. Nu doen we niet aan een kerstboom dit jaar, want ik heb geen zin in losse naalden op de vloer. Bovendien hoef ik geen boom in huis. Die horen in de tuin. Maar goed, wat dan?
In een opwelling heb ik vorige week al kerstballen gekocht. Daar was vast wel iets mee te bedenken. En vanmorgen -pling- had ik opeens een idee. Het zou heel goed kunnen dat het oorspronkelijk een idee van één van mijn zussen is geweest, want daar staat me iets van bij. In elk geval is onze kamer nu gezellig versierd en kunnen we richting het kerstfeest!

De mislukte fee

Toen ik een jaar of veertien was, heb ik onderstaand gedicht uit mijn hoofd geleerd, omdat ik het zo leuk vond. Hij verdient natuurlijk een plaatsje op mijn blog!




De mislukte fee -Annie M.G. Schmidt

Er was er 's een moeder-fee. 
En had ze kindertjes? ja, twee. 
Twee kleine feeënkindertjes 
met vleugeltjes als vlindertjes. 
En 't ene kind was lelieblank, 
zoals de feetjes wezen moeten 
maar 't andere kind zat vol met sproeten. 

De moeder was heel erg ontdaan. 
Ze waste 't kind met levertraan, 
met katjesdauw, met tijgermelk, 
ze doopte 't in een bloemenkelk. 
Maar 't hielp geen steek, o nee, o nee, 
het was en bleef een sproetenfee. 

M'n dochter, zei de moeder toen, 
nu kan ik niets meer aan je doen. 
Je bent als fee (zacht uitgedrukt) 
volledig en totaal mislukt. 

Ga naar de koning Barrebijt 
en zeg daar: Uw Majesteit, 
m'n moeder doet de groeten. 
Ik ben een fee met sproeten. 

Wellicht neemt koning Barrebijt 
je dan in dienst als keukenmeid. 
Die man heeft altijd wel ideeën 
voor min of meer mislukte feeën. 

Het feetje ging direct op weg. 
Het sliep 's nachts in de rozenheg 
en 't prevelde de hele tijd: 
O sire, Uwe Majesteit, 
m'n moeder doet de groeten 
Ik ben een fee met sproeten. 

En toen ze aankwam in de stad 
stond ze te trillen als een blad. 
De koning opende de deur 
en zei: Gedag, waar komt u veur? 

En wit van zenuwachtigheid 
zei 't feetje: Uwe Majesteit, 
m'n moeder doet de groeten 
Ik ben een spree met foeten. 

Wel, sprak de koning heel beleefd, 
ik zie wel dat u voeten heeft, 
maar u bent, op mijn oude dag, 
de eerste spree die ik ooit zag. 

Toen heeft hij dadelijk gebeld 
en 't hele hof kwam aangesneld. 
De koning zei: Dit is een spree. 
Iets heel bijzonders. Geef haar thee 
en geef haar koek. En geef haar ijs. 
Ze blijft hier wonen in 't paleis. 

Nu woont het feetje al een tijd 
aan t hof van koning Barrebijt 
en niet als keukenmeid; o nee! 
Ze is benoemd tot oppperspree. 

Ze heeft een gouden slaapsalet 
en gouden muiltjes voor haar bed. 
En alle heren aan het hof 
die knielen voor haar in het stof. 
Waaruit een ieder weer kan lezen 
dat men als fee mislukt kan wezen 
maar heel geslaagd kan zijn als spree. 
Dit stemt ons dankbaar en tevree

Doodles

Ik geniet enorm van blogs als Balzer Designs en Alisa Burke. De vrolijkheid en de kleuren in hun werk, spreken me erg aan. Dus steeds als er een nieuw blog is, zit ik te smullen.
Geïnspireerd door hun werk en een tip van iemand, ben ik op zoek gegaan naar aquarelpotloden, om eens wat te gaan variëren met het inkleuren van vlakken. Inmiddels heb ik wat geoefend met de potloden, maar verder dan twee bladen vol droedels ben ik nog niet gekomen....

 (het is de bedoeling dat deze ingekleurd gaan worden met de aquarelpotloden, als ik durf... ik vind ze zo ook wel erg leuk! - en het zou jammer zijn als het mislukt.)

Sleutelhanger

Een sleutelhanger-haakje, een paar gekleurde touwtjes en wat kralen. Meer heb je niet nodig voor deze geinige sleutelhanger. Zo gemaakt, leuk als kleinigheidje.

Herfst!

Het is herfst en dat betekent veel kleur buiten. Heerlijk! Lekker om door de ritselende bladeren te lopen. Om te genieten van alle kleurige blaadjes die nog niet gevallen zijn.
Met deze slinger heb ik een stukje herfst opgehangen in onze woonkamer. De slinger is gemaakt van natuurlijk materiaal gecombineerd met knopen, touwtjes en kraaltjes. 
Ik heb vier afzonderlijke slingertjes gemaakt met elk twee draden die ik dan om en om voorzag van knoopjes en samen liet komen in een blad. Deze vier slingertjes heb ik aan elkaar gezet met drie grote kledingringen van hout.

Ik ben er een middag mee bezig geweest, wat voor mijn doen best lang is, achter elkaar. En ik was maar wat trots dat ik hem kon ophangen aan het einde van de middag.

Voor meer ideeën voor een herfstslinger, kun je ook kijken op Alles-Vanellis.

Geweldige actie!

Via mijn schoonzus werd ik op het spoor gezet van een geweldige actie van Innocent Drinks. Ik kan niet anders dan het hier promoten!

Het gaat om de Goedgemutste Breicampagne. Waarbij iedereen die zin heeft, om mee te doen een of meerdere mutsjes kan breien, die gebruikt worden, om eenzame ouderen een heerlijk kerstdiner te bezorgen. Als je zin hebt in breien en als onderstaande plaatjes je nieuwsgierig maken, klik dan hier. Helaas is de instuurmogelijkheid van dit jaar al gesloten. Als je mutsjes instuurt, worden ze waarschijnlijk volgend jaar gebruikt.

Inspiratie

Dan schrijf je zo'n berichtje als de vorige keer en floep! daar is inspiratie. Dat is altijd fijn. Ik heb maar direct mijn potloden gepakt en ben eens wat gaan uitproberen.


Hieronder een paar van mijn vlugge creaties.

Bij de middelste kaart heb ik de broek ingekleurd met gelpen, wat een leuk effect geeft. Wat wel jammer is, is dat je haaltjes blijft zien, net als bij inkleuren met stiften. Heeft iemand een tip hoe je dat wat egaler kunt krijgen?

Leeg papier

Lege witte bladen hebben me altijd aangesproken. Of het nu met lijntjespapier was, of gewoon echt helemaal wit. Een leeg vel bergt een belofte. Maar ook hoop. Alles kan nog. Het kan van alles worden. Het staat open voor alle mogelijkheden. Ik kan niet wachten om dan aan de slag te gaan, en toch vind ik het de helft van de tijd jammer van het lege vel. Dan is het gevuld en kan je niet meer terug; tenzij je alleen grijs potlood hebt gebruikt en je een goede gum bezit....
Helaas kom ik vandaag nog steeds niet met 'echte' vulling voor mijn blog. Hoewel ik vorige keer berichtte dat het borrelde, merk ik dat ik denkbeeldig met een wit blad voor me zit, maar niet weet hoe te beginnen.
Er zijn teveel andere dingen die me bezig houden en creativiteit moet geen must zijn. Het moet eruit komen. En als dat niet gebeurt, is het vooral goed om het niet te forceren.
Daar ben ik nu dus hard mee bezig...


Ondertussen deze blog, zodat jullie weten waar ik blijf.

Wc-rolhouders

Ik ben nooit echt student geweest. Nou ja, tuurlijk ben ik wel student geweest, maar niet student-student. Je weet wel, op kamers wonen, met andere studenten, om de beurten koken in een niet al te schone keuken en mopperen over het corveerooster. Dat soort studentheid heb ik overgeslagen.
Broers en zussen van mij hebben wel dat stukje geleefd en momenteel is er nog een zusje dat er volop van geniet. Waan je in dát soort studentenleven voor mijn volgende idee.


Het idee ontstond toen wij gingen klussen hier in huis. Vooral mijn man klust, ik beslis mee, maar hij voert uit. Nu moest er boven in de badkamer een wcrolhouder opgehangen worden. Helaas is de muur daar erg dun en hol. Zelfs met holle wandpluggen kreeg mijn man het niet voor elkaar om de houder op te hangen. Na verschillende pogingen besloten we, om dan maar een andere rolhouder te kopen, die anders bevestigd kon worden. De vraag was natuurlijk: wat als die ook niet blijft hangen. Gaan we dan door met kopen tot er een blijft hangen? Gelukkig bleef deze wel hangen en zijn we nu in het bezit van een actieve wc-rolhouder.


Even door-bordurend op het idee dat we meerdere rolhouders moesten kopen, kwam ik op het volgende idee voor een studentenwc: bevestig allerlei verschillende wc-rolhouders op een plank, voorzie ze allen van een rol en hang die op de wc. Kijk wat er gebeurt. Kiest iedereen zijn eigen wc-rolhouder, die niemand mag gebruiken? Wordt er afgesproken dat er slechts één gebruikt mag worden, tot de rol op is en dan mag de volgende pas? Het lijkt me een leuk experiment.
Wij houden het voorlopig bij één wc-rolhouder, maar de persoon die het wat lijkt: ga je gang. Ik ben benieuwd naar de onderzoeksresultaten!

Muur

Ik heb zo'n huisje waarbij, als je binnenloopt, het direct begint te kriebelen van de leuke ideetjes. Er is een klein nisje in de scheve muur, er is een vide met een ballustrade, waar je de klimop bij wijze van spreke al ziet hangen. En de lege witte hoge scheve muur, vroeg ook om meer.
Mijn slaapvertrek op de vide heeft op de muur een grasgroene kleur gekregen. Omdat ik blij word van gras. Die grasgroene kleur zie je vanaf beneden. Dus het was leuk om daar iets van terug te laten komen. Maar laat die muur beneden nou net iets te groot zijn om hem helemaal groen te maken! Bovendien zou je dan wel heel erg sterretjes in je ogen krijgen als je binnen komt. Dus na wat kijken, dromen en peinzen heb ik bedacht er een kunstwerkje van te maken. Abstract, maar toch leuk voor het oog.
Ik bedacht dat ik twee rechte strepen zou trekken, wat aardig moeilijk is op een scheve muur, aan beide kanten van de muur en tussendoor een lijnenspel zou trekken. Een gedeelte van de muur was helaas behangen, waar weer overheen was geverfd. Dit zorgde er voor dat de lijnen lastig te trekken waren. Ik ben nog nooit zo blij geweest met schilderstape als toen. Met de tape heb ik een mal gemaakt en kon ik keurig binnen de lijntjes schilderen. Zo zie je maar weer dat proberen soms ook weer nieuwe mogelijkheden bieden. Lucky me!

Aan de muur hangt ook één van mijn andere uitprobeersels: een gestempeld gedicht op linnen. Uiteindelijk is het de bedoeling dat het gedicht op de slaapkamer wordt opgehangen, ik moet alleen nog even polsen bij mijn aanstaande of hij dat ook wat vindt.


Al met al is het plaatje nu al de ideale combinatie: ik hou van groen, ik hou van lijnen, ik hou van gestempelde teksten, ik hou van dichten... wat wil ik nog meer?!

Over hoe leuk boeken kunnen zijn

Vandaag eens een blog over een boek. Ik ben namelijk een fanaat van lezen. En een blog over "alle dingen waar ik van geniet" kan dan ook niet zonder af en toe een verwijzing naar een boek! Behalve dat kan ik momenteel ook niet echt anders. Mijn laptop is namelijk is bruikleen en ik zit op andermans laptop. Een. laptop die ik niet ken en waarbij inscannen en uploaden van plaatjes weer anders werkt
Wat ik wel kan, is een plaatje van internet plukken. En aangezien ik momenteel erg, maar dan ook erg enthousiast aan het lezen ben in een boek, komt hier een heuse aanbevelingsblog. Goed, tot zover deze uitgebreide inleiding, ik zal nu echt mijn punt gaan maken.


De titel van het boek is "Het literaire aardappelschiltaart genootschap van Guernsey" geschreven door M.A. Shaffer en A. Barrows. Als ik het niet toevallig had gekocht op een boekenmarkt, doordat ik ook al toevallig van twee mensen had gehoord dat het leuk was, had ik het nooit gelezen. Maar ja, voor vier euro kun je een aangeraden boek niet laten liggen, vind ik. En als het dan toch in je boekenkast staat, kun je het net zo goed ook lezen.

De hoofdpersoon, Juliet, is schrijfster en journalist en is op zoek naar een onderwerp waar zij haar volgende boek over kan schrijven. Ze komt in contact met bewoners van het eiland Guernsey en wisselt met hen van gedachten over het leven, boeken en de Tweede Wereldoorlog.


Het leuke is dat het boek enkel bestaat uit brieven door en aan Juliet geschreven, wat ervoor zorgt dat je zelf midden in het verhaal aanwezig bent: het lijkt alsof de brieven aan jou worden geschreven. (De trouwe lezers weten hoe ik van post hou!)


Kortom: ben je weer op zoek naar een lekker leesboek, enig in haar soort, dan raad ik je dit boek aan!
Leuk als je hem leest, en helemaal leuk om daarna een berichtje te lezen of je net zo enthousiast bent als ik.

Hartig

Ik geloofde mezelf niet, toen ik op het idee kwam dit te maken. Het zit namelijk zo: ik hou helemaal niet van naaien. Dat kan ik niet. Ik krijg op de één of andere manier de draad niet door de naald. Of het lukt me niet om een gladde draad te houden, zonder knoopjes. Of ik hecht niet goed af en alles gaat weer los. Nou ja, dat soort scenario's hebben mij doen besluiten gewoon niet te naaien.

Maar ja, dan heb je opeens een broek waar een gat in zit. In eerste instantie heeft hij hier heel lang gelegen om te herstellen. Maar het gat was zo groot, dat ik uiteindelijk besloot hem toch maar weg te gooien. Jammer van het stofje, want dat was zo leuk! Je kon er nog van alles mee...

Hmm.. dat bracht me op een idee. Ik heb de gladde stukjes stof van de broek afgeknipt, om er hartjes van te maken. Gewoon toch maar eens proberen. Als het zou mislukken, zou niemand het ooit horen. En dus heb ik op een dag de stoute schoenen aangetrokken. Ik moest wel lachen. Voor mij was het een heel project, terwijl er mensen zijn in mijn nabije omgeving die voor een galajurk zelfs de hand niet omdraaien... Gelukkig had ik in mijn hoofd hoe ik het ging doen. En watjes om mee te vullen had ik al klaar liggen in huis.

Hieronder het resultaat. Ik zal maar gewoon verklappen dat ik heel trots was op mezelf. Het zijn simpele hartjes, maar gewoon het feit dat ik iets deed wat ik normaal niet zou doen en dat het nog lukte ook, maakte me helemaal happy!

Rits-etuitje

Eén van de dingetjes waar ik erg van geniet is deze etui. Ik heb hem een jaar of acht geleden gekocht. Ik zou niet meer weten waar. Het is een etui die enkel bestaat uit ritsen. Het moet dus ook zelf te maken zijn. Hoewel het al een poos op mijn uitprobeerlijstje staat, heb ik het tot nu toe nog niet geprobeerd na te maken. Wellicht een idee voor andere creatievelingen! Voor chaotische mensen onder ons is het wel handig om te besluiten welke rits je gaat gebruiken en daar een sleutelhanger aan vast te maken; in het begin kwam het bij mij nogal eens voor dat er al een rits open was, ik dat weer vergat en een andere opende. Zo raakte ik binnen korte tijd toch heel wat pennen kwijt.

Puzzelbrief

Als je iemand bent die ervan houdt persoonlijke cadeautjes te geven, weet je dat dat niet altijd makkelijk is. Voor sommige personen kun je altijd wel iets bedenken. Het zijn mensen met duidelijke hobby's, of veel hobby's, mensen die je goed kent, mensen die weten wat ze willen vragen enz. Helaas voor ons, persoonlijk-cadeau-voorstanders zijn er ook mensen waarbij je met je beste willen toch niets voor kunt verzinnen. Je geeft wel om ze, maar het lukt je gewoonweg niet om iets te bedenken. Je peinst je suf, vanaf drie weken voor hun verjaardag tot hun verjaardag toe en uiteindelijk wordt het cadeautje een kaartje met geld.
[Nu moet ik me even indekken; het kan namelijk niet automatisch worden omgedraaid: niet alle mensen die een kaartje met geld krijgen, zijn mensen waarvoor je niets kunt bedenken. Soms ontbreekt het je ook aan tijd om iets te kopen]
Een leuk idee voor zo'n moment is het schrijven van een puzzelbrief: een boodschap aan iemand om diegene te feliciteren en te zeggen hoeveel je om hem/haar geeft.
Altijd leuk om een berichtje van iemand te krijgen, waarin staat hoe diegene jou waardeert. Voor veel mensen is dat veel fijner dan een cadeautje! Om het leuk te maken, kleed je de boodschap gezellig aan met felle vierkantjes en vouw je hem op, op de harmonica-manier. Een strikje of paperclip houdt het opgevouwen pakketje op zijn plaats.
Overigens ook toe te passen op mensen voor wie je duizend cadeautjes kunt verzinnen, maar die je gewoon even wilt vertellen hoeveel ze voor je betekenen...

Post (2)

Ik was bezig mijn blog over post te schrijven, de vorige keer, toen de postbode langskwam. Nou ja, niet dat hij aanbelde, maar precies zoals ik het zeg, hij kwam lángs. Regelmatig zit ik achter mijn tafel, naast het raam en zie ik hem langskomen. Ik kan dan niet rustig blijven werken, maar móet kijken of er leuke post bij zit. Zo ook deze keer. Zodra ik het karretje zag, was mijn nieuwsgierigheid gewekt. En het 'het zullen wel weer rekeningen zijn'-stemmetje negerend, liep ik naar de hal. Een brief! Voor mij! Na de vorige blog weet je hoe blij ik er van word en dat was dus ook nu het geval. Alles moet wijken wanneer er post is! Ik maakte de enveloppe open en trof het volgende aan:

Eh... ja... Aan het handschrift te zien, was het een brief van mijn zus. Maar met lezen zou ik nog even moeten wachten. Er was geen sleutel aangebracht in de brief, dus ik ben wel een poosje bezig geweest met ontcijferen.


Een leuk ideetje als je eens iemand wilt verrassen die tijd over heeft, bijv. in het ziekenhuis ligt of rust moet houden. Een puzzeltje, maar dan met een persoonlijke boodschap!

Potjes (2)

Wat heerlijk om een eigen plek te hebben om te werken! Ik geniet er ontzettend van. Niet dat ik elke dag een moment aangrijp om er te zitten en creatief te doen. Maar ik ben wel weer meer creatief bezig en ik heb er nu ook een duidelijke plek voor. Het komt nu vaker voor dat ik even ga zitten. Gewoon omdat het er gezellig uit ziet en me direct uitnodigt om wat moois te maken.
Binnenkort ga ik trouwen en verhuizen. Dat betekent dat ik ook weer een nieuw plekje kan inrichten voor mijn creatieve dingetjes. Er is waarschijnlijk ruimte voor extra kastjes en laadjes. Ik zat me er al weer helemaal op te verkneuteren en heb lijstjes gemaakt, waar ik laadjes mee wil vullen en hoeveel ik uiteindelijk nodig denk te hebben. Wat een rijkdom, dat ik dit gewoon kan gaan uitvoeren!


Hieronder wat plaatjes van mijn eigen plekje van nu en een 'bouwplan' van mijn ultieme plekje in ons nieuwe huis. (zoals je ziet is het een schets)